ثبت جهانی «هگمتانه» افتخاردیگری برای ایران و ایرانیان

بیست و هشتمین اثر ایرانی ثبت شده به عنوان میراث جهانی یونسکو

در چهل‌وششمن کمیته میراث جهانی یونسکو از تاریخ ۲۱ تا ۳۱ جولای (۳۱ تیرماه تا ۱۰ مرداد) در دهلی‌نو برگزار شد. در این اجلاس پرونده ثبت جهانی «هگمتانه و مرکز تاریخی همدان» به عنوان تنها پرونده ایران بررسی و سرانجام «هگمتانه»؛ بزرگترین محوطه تاریخی ایران به عنوان بیست‌وهشتمین پرونده ثبت‌جهانی کشور به فهرست میراث جهانی اضافه شد.

ثبت محوطه تاریخی و باستانی هگمتانه در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت که بدون شک اتفاق بزرگی برای کشور و استان همدان به شمار می رود.

پرونده ثبت جهانی هگمتانه پس از سال‌ها پیگیری بالاخره در بهمن‌ماه ۱۴۰۱ به یونسکو ارسال شد تا زنده‌ترین شهر ایران از سه هزار سال قبل تاکنون در حافظه میراث‌جهانی به ثبت برسد.

در بخش معرفی پرونده هگمتانه آمده است: هگمتانه یا اکباتان ویرانه‌های پایتخت مادها را تشکیل می‌دهد. بعدها پایتخت (تابستانی) هخامنشیان و اشکانیان نیز شد. حفاری‌های باستان شناسی تاکنون محدود بوده است، اما یک دیوار دفاعی عظیم از خشت‌های گلی و یک طرح شهری شطرنجی را شناسایی شده است. همدان زیرشاخه الوند در رشته کوه‌های زاگرس بوده و هگمتانه که تاریخ ناگسستنی بشری داشته با سه هزار سال سکونت در آن روی تپه‌ای درون شهر باستانی همدان قرار دارد. در هگمتانه شواهد نادری از تمدن مادها در قرن ششم و هفتم قبل از میلاد مشاهده شده است.

این پرونده در ابتدا، تپه هگمتانه، بازار و بافت تاریخی همدان را در برمی‌گرفت و با عنوان «منظر فرهنگی و تاریخی از هگمتانه تا همدان» مطرح شده بود، که منظر تاریخی هگمتانه در شهر همدان مسیر «آرامگاه بوعلی تا آرامگاه باباطاهر» را شامل می‌شد  و وسعتی در حدود ۱۰۰ هکتار درنظر گرفته شده بود که شامل تپه هگمتانه، بازار، بافت و ۱۴۰ اثر تاریخی بود، اما وقتی پرونده به «هگمتانه و مرکز تاریخی همدان» تغییر عنوان داد محتوا و مساحت آن نیز تغییر کرد و در نهایت در چهل و ششمین اجلاس میراث جهانی یونسکو، «مرکز تاریخی همدان» از عنوان اصلی آن حذف شده و پرونده با عنوان «هگمتانه»، درحالی که مرکز تاریخی همدان به عنوان حریم آن درنظر گرفته شده است، در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. مساحت هگمتانه در پرونده فرستاده‌شده ۷۵ هکتار و منطقه حائل آن ۲۸۷ هکتار ثبت شده است.

 تا پیش از این، ۲۷ اثر تاریخی و طبیعی ایران در یونسکو ثبت شده‌ بودند، که شامل چغازنبیل، تخت جمشید، میدان نقش جهان اصفهان، تخت سلیمان، چشم‌انداز فرهنگی ارگ بم، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ‌نبشته بیستون، مجموعه آثار رهبانی ارامنه، سازه‌های آبی شوشتر، بازار تاریخی تبریز، آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس، کاخ گلستان، شهر سوخته، چشم‌انداز فرهنگی میمند، شوش، قنات ایرانی، دشت لوت، شهر تاریخی یزد، چشم‌انداز باستان‌شناسی ساسانی منطقه فارس، جنگل‌های هیرکانی، راه‌آهن سراسری ایران و چشم‌انداز فرهنگی اورامانات و کاروانسراهای تاریخی ایران است.